Διάρροια εναντίον δυσεντερίας
Περιεχόμενο
- Περιεχόμενο: Διαφορά μεταξύ της διάρροιας και της δυσεντερίας
- Συγκριτικό διάγραμμα
- Τι είναι η Διάρροια;
- Τι είναι η δυσεντερία;
- Βασικές διαφορές
- συμπέρασμα
Η κύρια διαφορά μεταξύ της διάρροιας και της δυσεντερίας είναι ότι η διάρροια μπορεί να επηρεάσει το λεπτό έντερο ή το μεγάλο έντερο οδηγώντας σε αυξημένη συχνότητα κόπρανα ενώ η δυσεντερία είναι η ασθένεια του μεγάλου εντέρου (κυρίως του παχέος εντέρου) με αποτέλεσμα τα αιματηρά κόπρανα.
Τόσο η διάρροια όσο και η δυσεντερία είναι οι ασθένειες του εντέρου με αποτέλεσμα την αύξηση της συχνότητας και της ποσότητας των κόπρανα. Συχνά θεωρούνται το ίδιο πράγμα, αλλά και οι δύο έχουν πολλές διαφορές σε αυτά. Η διάρροια μπορεί να είναι μικρού εντέρου ή μεγάλου εντέρου, αλλά η δυσεντερία είναι η ασθένεια του μεγάλου εντέρου (κόλου). Η μικρή διάρροια του εντέρου έχει ως αποτέλεσμα υδαρή κόπρανα και μετά την αφαίμαξη υπάρχουν αισθήσεις πλήρους εκκένωσης. Σε μεγάλη διάρροια του εντέρου, υπάρχει αίσθηση ατελούς εκκένωσης μετά τη διέλευση των κοπράνων και τα κόπρανα δεν είναι υδαρή. Η μικρή διάρροια του εντέρου δεν περιέχει βλέννα, ενώ σε μεγάλη διάρροια εντέρου υπάρχει βλέννα. Όταν το αίμα είναι επίσης παρόν σε κόπρανα μαζί με βλέννα, θεωρείται ως δυσεντερία.
Σε διάρροια, ο ασθενής συνήθως δεν είναι τοξικός, αλλά σε δυσεντερία, ο ασθενής είναι τοξικός με υψηλό πυρετό, κοιλιακό άλγος, κράμπες, έμετο και αδυναμία. Σε διάρροια, τα ανώτερα επιθηλιακά κύτταρα του εντερικού τοιχώματος επηρεάζονται ενώ στην δυσεντερία, ολόκληρο το τοίχωμα του παχέος εντέρου μπορεί να ενέχει να οδηγήσει σε εξέλκωση. Εάν η διάρροια παραμείνει ανεπεξέργαστη, το ανοσοποιητικό σύστημα την ανακάμπτει μέσα σε 2 έως 3 ημέρες, καταπολεμώντας τη μόλυνση, ενώ αν η δυσεντερία αφεθεί χωρίς θεραπεία, θα οδηγήσει σε θανατηφόρες επιπλοκές και ακόμη και θάνατο.
Η επιπλοκή της διάρροιας περιλαμβάνει την αφυδάτωση, ενώ οι επιπλοκές της δυσεντερίας είναι σοβαρές, όπως η αφυδάτωση, η ανισορροπία των ηλεκτρολυτών και η σηψαιμία που μπορεί να προκαλέσει θάνατο. Υπάρχουν πολλοί αιτιολογικοί οργανισμοί διάρροιας όπως είδη E.Coli, Salmonella, Shigella, Streptococcus και Staphylococcus και Klebsiella ενώ ο πιο κοινός αιτιολογικός οργανισμός της δυσεντερίας είναι ameba. Ο κυτταρικός θάνατος δεν συμβαίνει σε διάρροια ενώ ο θάνατος κυττάρων μπορεί να λάβει χώρα σε περίπτωση δυσεντερίας.
Για τη θεραπεία της διάρροιας, το στοματικό άλας επανυδάτωσης είναι η καλύτερη μέθοδος. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να δοθούν αντιβιοτικά μεταξύ των οποίων η μετρονιδαζόλη είναι το φάρμακο επιλογής σήμερα. Για τη θεραπεία της δυσεντερίας, χορηγείται στοματικό άλας επανυδάτωσης. Η αντιβιοτική θεραπεία είναι απαραίτητη και προστίθενται επίσης αντιδιαρροϊκά φάρμακα. Αν δεν υπάρχει απάντηση στα αντιβιοτικά, αυτά τα φάρμακα δίνονται επίσης. Εάν ο ασθενής είναι σοβαρά αφυδατωμένος, τότε χορηγούνται IV υγρά. Το γαλακτικό οξύ Ringer είναι το καλύτερο για ανάνηψη.
Περιεχόμενο: Διαφορά μεταξύ της διάρροιας και της δυσεντερίας
- Συγκριτικό διάγραμμα
- Τι είναι η Διάρροια;
- Τι είναι η δυσεντερία;
- Βασικές διαφορές
- συμπέρασμα
Συγκριτικό διάγραμμα
| Βάση | Διάρροια | Δυσεντερία |
| Ορισμός | Η διάρροια μπορεί να οριστεί ως αυξημένη συχνότητα κόπρανα (περισσότερο από 200gm ανά ημέρα). | Η δυσεντερία είναι ένας τύπος διάρροιας μαζί με την παρουσία αίματος και βλέννας στα κόπρανα. |
| Επηρεασμένα τμήματα του εντέρου | Η διάρροια μπορεί να είναι μικρού εντέρου ή μεγάλου εντέρου. | Η δυσεντερία αφορά ειδικά το μεγάλο έντερο (κόλον). |
| Κλινική εικόνα | Ο ασθενής συνήθως δεν είναι τοξικός. Δεν υπάρχει πυρετός ή κοιλιακό άλγος και κράμπες. Ο ρυθμός παλμού είναι φυσιολογικός. | Ο ασθενής είναι τοξικός. Υπάρχει υψηλός πυρετός, ταχυκαρδία, κοιλιακό άλγος και κράμπες. |
| Τύποι | Η διάρροια χωρίζεται σε δύο τύπους, την οσμωτική διάρροια και την εκκριτική διάρροια. | Δεν χωρίζεται περαιτέρω σε υποτύπους. |
| Επιπλοκές | Η κύρια επιπλοκή είναι η αφυδάτωση και η ανισορροπία των ηλεκτρολυτών. | Μείζονες επιπλοκές είναι η αφυδάτωση, η ανισορροπία των ηλεκτρολυτών, η σηψαιμία και η έλκωση του εντέρου. |
| Ποια κύτταρα επηρεάζονται | Ανώτερα επιθηλιακά κύτταρα του εντέρου επηρεάζονται. | Τα ανώτερα επιθηλιακά κύτταρα του εντέρου επηρεάζονται πρώτα, αλλά αν δεν αντιμετωπιστούν καλά, μπορεί να επηρεαστεί ολόκληρο το τοίχωμα του εντέρου. |
| Κυτταρικός θάνατος | Ο κυτταρικός θάνατος συνήθως δεν λαμβάνει χώρα. | Ο θάνατος κυττάρων μπορεί να συμβεί αν δεν αντιμετωπιστεί καλά. |
| Θεραπεία | Το άλας επανυδάτωσης από το στόμα είναι το επίκεντρο της θεραπείας. Εάν η διάρροια είναι σοβαρή, μπορεί επίσης να χορηγηθούν αντιβιοτικά. Η μετρονιδαζόλη είναι το φάρμακο επιλογής σήμερα. | Η στοματική επανενυδάτωση είναι το επίκεντρο της θεραπείας. Παρέχονται επίσης αντιβιοτικά και αντιδιαρροϊκοί παράγοντες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, προστίθενται επίσης στο φάρμακο και τα ζιζανιοκτόνα. |
| Αιτιολογικοί παράγοντες | Συνήθως, τα βακτήρια προκαλούν διάρροια. Περιλαμβάνουν τις E.coli, Klebsiella, Salmonella, Shigella, Vibrio cholera κ.λπ. | Ο πιο κοινός αιτιολογικός παράγοντας είναι το Entamoeba histolytica. Ωστόσο, ορισμένα βακτήρια μπορεί επίσης να προκαλέσουν αυτή την κατάσταση, π.χ. Salmonella, Shigella. |
Τι είναι η Διάρροια;
Η διάρροια μπορεί να οριστεί ως αύξηση της ποσότητας κοπράνων (άνω των 200gm ημερησίως) ή αύξηση της συχνότητας των σκαμπό (περισσότερες από συνήθεις συνήθειες) ή αύξηση του επείγοντος των κόπρανα ή αίσθημα ατελούς εκκένωσης μετά την διέλευση των κόπρανα. Η διάρροια διαιρείται περαιτέρω σε δύο τύπους, δηλ. Εκκριτική διάρροια και οσμωτική διάρροια. Η εκκριτική διάρροια συμβαίνει όταν η έκκριση νερού και ηλεκτρολυτών (κυρίως νατρίου) είναι περισσότερο από το φυσιολογικό στο έντερο ή η απορρόφηση νερού και νατρίου από το λεπτό έντερο δεν λαμβάνει χώρα. Η οσμωτική διάρροια λέγεται ότι συμβαίνει όταν υπάρχει οσμωτικώς δραστική ουσία στο έντερο που εμποδίζει την απορρόφηση νερού και ηλεκτρολυτών από το έντερο. Η διάρροια μπορεί να είναι του λεπτού εντέρου ή του παχέως εντέρου. Ο ασθενής που πάσχει από διάρροια του λεπτού εντέρου παρουσιάζει συχνά υδαρή κόπρανα. Δεν υπάρχουν ενδείξεις τοξικότητας και αίσθησης πλήρους εκκένωσης μετά τη διέλευση των κόπρανα. Η μεγάλη διάρροια του εντέρου χαρακτηρίζεται από διάρροια μικρού όγκου με την παρουσία βλέννας μέσα σε αυτήν. Η διάρροια αντιμετωπίζεται με διάλυμα ORS και αντιβιοτικά αν χρειαστεί.
Τι είναι η δυσεντερία;
Η δυσεντερία μπορεί να οριστεί ως "αιματηρή διάρροια με την παρουσία βλέννας σε αυτήν". Αυτό οφείλεται στη συμμετοχή μεγάλου εντέρου (κυρίως κόλου). Αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, μπορεί να προκαλέσει σηψαιμία, εντερικά έλκη, ακόμα και θάνατο. Ο θάνατος των εντερικών κυττάρων μπορεί επίσης να συμβεί. Ο συνηθέστερος παράγοντας που προκαλεί δυσεντερία είναι το Entamoeba histolytica. Ορισμένα βακτήρια μπορεί επίσης να προκαλέσουν δυσεντερία όπως Salmonella, Shigella, κλπ. Για τη θεραπεία, δίνονται ORS και αντιβιοτικά. Εάν ο ασθενής είναι σοβαρά αφυδατωμένος, δίνονται και IV διαλύματα. Στην περίπτωση σοβαρών περιπτώσεων προστίθενται επίσης αντιδιαρροϊκοί παράγοντες και ζιζανιοκτόνα.
Βασικές διαφορές
- Η διάρροια μπορεί να οριστεί ως αύξηση της συχνότητας ή της ποσότητας των κόπρανα ενώ η δυσεντερία είναι η παρουσία αίματος και βλέννας στα κόπρανα μαζί με διάρροια.
- Η διάρροια είναι μια λιγότερο σοβαρή κατάσταση. Η συχνή επιπλοκή της είναι η αφυδάτωση και η ανισορροπία των ηλεκτρολυτών, ενώ η δυσεντερία είναι μια θανατηφόρα κατάσταση αν αφεθεί χωρίς θεραπεία.
- Η διάρροια μπορεί να είναι δύο τύπων, π.χ. μικρή διάρροια εντέρου και μεγάλη διάρροια εντέρου ενώ η δυσεντερία συμβαίνει λόγω της εμπλοκής του μεγάλου εντέρου (κόλον).
- Ο κυτταρικός θάνατος δεν λαμβάνει χώρα σε διάρροια, αλλά μπορεί να λάβει χώρα σε δυσεντερία.
- Σε διάρροια, ο ασθενής δεν είναι τοξικός κατά τη διάρκεια της δυσεντερίας, ο ασθενής είναι τοξικός με υψηλό πυρετό, αυξημένο ρυθμό παλμών, κοιλιακό άλγος και
συμπέρασμα
Η διάρροια και η δυσεντερία είναι δύο κοινώς εμφανιζόμενες ασθένειες στην κοινωνία. Συχνά συγχέονται μεταξύ τους. Είναι υποχρεωτικό για τους φοιτητές ιατρικής να γνωρίζουν τις διαφορές μεταξύ των δύο. Στο παραπάνω άρθρο μάθαμε τις σαφείς διαφορές μεταξύ της διάρροιας και της δυσεντερίας.
