Περιεχόμενο

• Περιεχόμενο: Buffering Vs Caching
• Συγκριτικό διάγραμμα
• Ορισμός της προσωρινής αποθήκευσης
• Ορισμός της προσωρινής αποθήκευσης
• Συμπέρασμα:

Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους μπερδεύονται με τους όρους buffering και caching. Παρόλο που και οι δύο κρατούν προσωρινά τα δεδομένα, αλλά είναι διαφορετικά μεταξύ τους. Buffering χρησιμοποιείται βασικά για να ταιριάζει με την ταχύτητα μετάδοσης μεταξύ er και δέκτη. Από τα άλλα χέρια, Κρύπτη σταθεροποιεί την ταχύτητα πρόσβασης των επαναλαμβανόμενων δεδομένων. Μοιράζονται επίσης κάποιες άλλες διαφορές που συζητήθηκαν στο παρακάτω διάγραμμα σύγκρισης.

Περιεχόμενο: Buffering Vs Caching

1. Συγκριτικό διάγραμμα
2. Ορισμός
3. Βασικές διαφορές
4. συμπέρασμα

Συγκριτικό διάγραμμα

Βάση σύγκρισης	Buffering	Caching
Βασικός	Το buffer αντισταθμίζει την ταχύτητα μεταξύ του ελεγκτή και του δέκτη της ροής δεδομένων.	Η προσωρινή αποθήκευση αποθηκεύει την ταχύτητα πρόσβασης των επαναλαμβανόμενων δεδομένων.
Προμήθεια	Το Buffer αποθηκεύει το πρωτότυπο αντίγραφο των δεδομένων.	Η προσωρινή μνήμη αποθηκεύει το αντίγραφο των αρχικών δεδομένων.
Τοποθεσία	Το buffer είναι μια περιοχή στην κύρια μνήμη (RAM).	Η κρυφή μνήμη εφαρμόζεται στον επεξεργαστή και μπορεί να υλοποιηθεί και σε RAM και δίσκο.

Ορισμός της προσωρινής αποθήκευσης

Το buffer είναι μια περιοχή στην κύρια μνήμη (RAM) που αποθηκεύει προσωρινά τα δεδομένα όταν μεταφέρεται μεταξύ δύο συσκευών ή μεταξύ μιας συσκευής και μιας εφαρμογής. Το buffer buffering βοηθάει που ταιριάζει με την ταχύτητα μεταξύ του er και του δέκτη της ροής δεδομένων. Εάν η ταχύτητα μετάδοσης του ελεγκτή είναι βραδύτερη από τον δέκτη, τότε δημιουργείται ένα buffer στη κύρια μνήμη του δέκτη και συσσωρεύει τα byte που λαμβάνονται από το er. Όταν έχουν φτάσει όλα τα bytes των δεδομένων, τότε παρέχουν δεδομένα για να λειτουργήσει ο δέκτης.

Η απομόνωση βοηθά επίσης όταν το er και ο δέκτης έχουν διαφορετικό μέγεθος μεταφοράς δεδομένων.Στη δικτύωση υπολογιστών χρησιμοποιούνται τα buffer θρυμματισμός και επανασυναρμολόγηση των δεδομένων. Από την άλλη, τα μεγάλα δεδομένα είναι κατακερματισμένα σε μικρά πακέτα και βρίσκονται πάνω από το δίκτυο. Στην πλευρά του παραλήπτη, δημιουργείται ένα buffer που συλλέγει όλα τα πακέτα δεδομένων και τα επανασυναρμολογεί για να δημιουργήσει και πάλι μεγάλα δεδομένα.

Η υποστήριξη buffering υποστηρίζει επίσης αντιγραφή σημασιολογίας για μια εφαρμογή I / O. Το Αντίγραφο Σημασιολογικής επεξήγησης μπορεί να εξηγηθεί με ένα παράδειγμα, Ας υποθέσουμε ότι μια εφαρμογή έχει μια προσωρινή μνήμη δεδομένων για εγγραφή στον σκληρό δίσκο. Για αυτό, η εφαρμογή καλεί την κλήση συστήματος write (). Τώρα υποθέστε ότι η εφαρμογή αλλάζει τα δεδομένα του buffer πριν επιστρέψει η κλήση συστήματος. Σε αυτή την περίπτωση, η σημασιολογία αντιγράφου παρέχει την έκδοση των δεδομένων, τη στιγμή της κλήσης συστήματος.

Τα buffer χρησιμοποιούνται σε τρεις δυνατότητες.

Μηδενική χωρητικότητα: Εδώ το μέγιστο μέγεθος μνήμης buffer είναι μηδέν. Δεν μπορεί να περιέχει δεδομένα, οπότε ο er πρέπει να αποκλείεται έως ότου ο δέκτης λάβει τα δεδομένα.

Περιορισμένη χωρητικότητα: Εδώ το μέγεθος μνήμης buffer είναι πεπερασμένο. Στη μέγιστη τιμή, το er μπορεί να μπλοκάρει δεδομένα. Εάν η μνήμη προσωρινής μνήμης είναι πλήρης, ο er είναι αποκλεισμένος έως ότου διατίθεται χώρος στη μνήμη.

Απεριόριστη χωρητικότητα: εδώ η μνήμη προσωρινής μνήμης είναι δυνητικά άπειρη. Οποιοσδήποτε αριθμός μπλοκ δεδομένων μπορεί να σταλεί. Το er δεν είναι ποτέ αποκλεισμένο.

Ορισμός της προσωρινής αποθήκευσης

Η μνήμη cache είναι μια μνήμη που εφαρμόζεται στον επεξεργαστή αποθηκεύει το αντίγραφο των αρχικών δεδομένων. Η ιδέα πίσω από την προσωρινή αποθήκευση είναι ότι τα μπλοκ δίσκων που έχουν προσπελάσει πρόσφατα πρέπει να αποθηκεύονται στη μνήμη προσωρινής μνήμης, έτσι ώστε όταν ο χρήστης πάλι χρειάζεται να έχει πρόσβαση στα ίδια μπλοκ δίσκου, μπορεί να αντιμετωπιστεί τοπικά μέσω μνήμης προσωρινής μνήμης αποφεύγοντας την κυκλοφορία δικτύου.

Το μέγεθος της προσωρινής μνήμης περιορίζεται καθώς περιέχει μόνο τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν πρόσφατα. Όταν τροποποιείτε το αρχείο προσωρινής μνήμης, μπορείτε επίσης να δείτε αυτήν την τροποποίηση στο αρχικό αρχείο. Σε περίπτωση που τα δεδομένα που χρειάζεστε δεν είναι στη μνήμη προσωρινής αποθήκευσης, τότε τα δεδομένα αντιγράφονται από την προέλευση στη μνήμη προσωρινής αποθήκευσης, ώστε να είναι διαθέσιμα στο χρήστη όταν ζητάει τα δεδομένα αυτά την επόμενη φορά.

Τα δεδομένα κρυφής μνήμης μπορούν επίσης να διατηρούνται σε δίσκο αντί για μνήμη RAM, καθώς έχει ένα πλεονέκτημα ότι το cache δίσκου είναι αξιόπιστα. Σε περίπτωση που η κατάρρευση του αποθηκευμένου συστήματος εξακολουθεί να είναι διαθέσιμη στο δίσκο. Αλλά τα δεδομένα θα χαθούν σε πτητική μνήμη όπως η RAM. Αλλά ένα πλεονέκτημα της αποθήκευσης των αποθηκευμένων δεδομένων στο ΕΜΒΟΛΟ είναι ότι θα έχει πρόσβαση γρήγορα.

1. Η βασική διαφορά μεταξύ του buffer και της προσωρινής μνήμης είναι ότι η μνήμη προσωρινής μνήμης χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της διαφορετικής ταχύτητας μεταξύ του er και του δέκτη της ροής δεδομένων ενώ η μνήμη cache είναι μια μνήμη που αποθηκεύει τα δεδομένα έτσι ώστε να μπορεί να συνδεθεί η ταχύτητα πρόσβασης για επαναλαμβανόμενα δεδομένα .
2. Το buffer περιέχει πάντα το αρχικά δεδομένα να αποσταλεί στον παραλήπτη. Ωστόσο, η κρυφή μνήμη μεταφέρει το αντίγραφο των αρχικών δεδομένων.
3. Το buffer χρησιμοποιείται πάντα στο κύρια μνήμη (RAM), αλλά η cache μπορεί να εφαρμοστεί σε ΕΜΒΟΛΟ καθώς και στο Δίσκος.

Συμπέρασμα:

Η αποθήκευση και η προσωρινή αποθήκευση αποθηκεύουν προσωρινά τα δεδομένα, αλλά και τα δύο χρησιμοποιούνται για διαφορετικούς σκοπούς. Όπου η προσωρινή μνήμη ταιριάζει με την ταχύτητα μεταξύ δύο συσκευών επικοινωνίας και η μνήμη cache ενισχύει την πρόσβαση σε δεδομένα που επαναλαμβάνονται.