Περιεχόμενο

• Περιεχόμενο: Διαφορά μεταξύ ευχροματίνης και ετεροχρωματίνης
• Συγκριτικό διάγραμμα
• Τι είναι η Ευχρωματίνη;
• Τι είναι η ετεροχρωματίνη;
• Βασικές διαφορές

Η χρωματοσίνη είναι το κεντρικό τμήμα κάθε κυψέλης και έχει υποδιαιρέσεις που γίνονται κρίσιμες όταν εξηγούνται και ο σκοπός για τον οποίο υπάρχουν. Έχουν τους ορισμούς και τις διαφορές τους μεταξύ τους, και αυτό σχετίζεται σε αυτό το άρθρο για την εκκαθάριση των συγχύσεων που προκύπτουν μεταξύ τους. Ένα χρωμοσωμικό υλικό το οποίο δεν λεκιάζει έντονα, εκτός από την κατάτμηση των κυττάρων, αποκαλείται ευχρωματίνη ενώ το χρωμοσωμικό υλικό διαφορετικής πυκνότητας από το κανονικό ή συνήθως μεγαλύτερο, στο οποίο η δραστηριότητα των γονιδίων μεταβολίζεται ή καταστέλλεται, γίνεται γνωστό ως ετεροχρωματίνη.

Περιεχόμενο: Διαφορά μεταξύ ευχροματίνης και ετεροχρωματίνης

• Συγκριτικό διάγραμμα
• Τι είναι η Ευχρωματίνη;
• Τι είναι η ετεροχρωματίνη;
• Βασικές διαφορές
• Εξήγηση βίντεο

Συγκριτικό διάγραμμα

Τι είναι η Ευχρωματίνη;

Στον γενετικό κόσμο, η Ευχροματίνη έχει τον ορισμό του χρωμοσωμικού υλικού το οποίο δεν λεκιάζει έντονα εκτός από τη διαίρεση των κυττάρων. Αντιπροσωπεύει τα κυρίαρχα γονίδια και συμμετέχει στη μεταγραφή. Λαμβάνεται ελαφρώς συσκευασμένο σε σύγκριση με άλλα μέρη και αποτελείται από γονίδια από το DNA και το RNA που βοηθούν σε διάφορες ταυτοποιήσεις. Αρκετές μέθοδοι πηγαίνουν κατά μήκος του υλικού και η πιο συνηθισμένη είναι ενεργή μεταγραφή, καθώς αυτή η χρωματίνη έχει ένα ενεργό τμήμα του γονιδιώματος στον πυρήνα του κυττάρου και παίρνει το μεγαλύτερο μέρος. Βρίσκονται άφθονα σε ανθρώπους, και σύμφωνα με μια κατά προσέγγιση εκτίμηση, το 92% περίπου του συνολικού ανθρώπινου γονιδιώματος είναι ευχρωματικό. Η δομή είναι ακριβώς σαν μια χορδή με ξεδιπλωμένες χάντρες μέσα σε αυτήν. αυτά τα σφαιρίδια σημαίνουν τα νουκλεοσώματα, ενώ το τελευταίο αποτελείται από περίπου οκτώ πρωτεΐνες που ονομάζονται ιστόνες. Αυτή η πρωτεΐνη έχει 147 ζεύγη βάσεων DNA που είναι συνδεδεμένα γύρω από αυτήν έτσι ώστε οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση στο ακατέργαστο DNA. Υπάρχει επίσης δομή ουράς και ποικίλλει ανάλογα με το κύτταρο. Υποθέτουμε ότι αυτές οι αλλαγές στην ουρά είναι εκείνες που δίνουν διάκριση στα χαρακτηριστικά και ως εκ τούτου αποκαλούνται κύριοι διακόπτες ή διακόπτες ελέγχου. Φαίνονται σαν μια ελαφριά λωρίδα χρώματος G και είναι ορατά μόνο όταν παρατηρούνται κάτω από οπτικό μικροσκόπιο. Το χρώμα που έχουν οφείλεται στη χαλαρή δομή, ενώ εάν η δομή ήταν πιο σφιχτή, το μαύρο χρώμα γίνεται προεξέχον. Αυτά τα σωματίδια χρωματίνης παίζουν κρίσιμο ρόλο στη μεταγραφή του DNA στα προϊόντα mRNA.

Τι είναι η ετεροχρωματίνη;

Στον βιολογικό κόσμο, ο όρος Ετεροχρωματίνη έχει τον ορισμό του χρωμοσωμικού υλικού διαφορετικής πυκνότητας από το πρότυπο ή συνήθως μεγαλύτερο, στο οποίο η δραστηριότητα των γονιδίων γίνεται τροποποιημένη ή κατασταλμένη. Σύμφωνα με μια τυχαία εκτίμηση, είναι περίπου το 8% των συνολικών χρωματικών δομών στο ανθρώπινο γονίδιο. Ένα τέτοιο υλικό έρχεται σε συσκευασμένη μορφή που είναι πιο σφιχτή και ως εκ τούτου παίρνει το μαύρο χρώμα που προκύπτει λόγω της συμπαγής φύσης. Δύο κύριοι τύποι τέτοιων τεμαχιδίων υπάρχουν δηλαδή η συστατική και προαιρετική ετεροχρωματίνη και παίζουν σημαντικό ρόλο στην έκφραση των γονιδίων. Ο πρώτος που ονομάζεται συνθετικός τομέας ετεροχρωματίνης είναι περιοχές του DNA που βρίσκονται σε όλο το γενετικό υλικό των ευκαρυωτικών. Το ευρέως διαδεδομένο τμήμα της συστατικής ετεροχρωματίνης βρίσκεται στις περικεντρομερικές περιοχές των χρωμοσωμάτων, αλλά βρίσκεται επίσης στα τελομερή και σε όλα τα χρωμοσώματα. Το τελευταίο, προαιρετική ετεροχρωματίνη, δεν θα είναι συνεπές μεταξύ των κυτταρικών τύπων εντός ενός είδους, και έτσι μια ακολουθία σε ένα κύτταρο που παίρνει συσκευασμένη σε προαιρετική ετεροχρωματίνη μπορεί να συσκευαστεί σε ευχρωματίνη σε άλλο κύτταρο. Ένας άλλος τύπος της ζύμης ως κύριου συστατικού υπάρχει επίσης αλλά δεν είναι συχνά διαθέσιμος δεδομένου ότι δεν είναι φυσικό. Λόγω της ευπροσάρμοστης φύσης τους, δεν έχουν μία χρήση, αλλά γίνονται πρακτικοί από την προστασία της ακεραιότητας του γονιδίου στο χειρισμό ή τις διαδικασίες όπως η ρύθμιση του γονιδίου. Δεδομένου ότι είναι πολύ πληγωμένοι, δεν είναι εύκολο να αποκτήσετε πρόσβαση σε αυτούς. αυτή η επιθετική φύση είναι ο λόγος για όλες τις ιδιότητες.

Βασικές διαφορές

1. Ένα χρωμοσωμικό υλικό το οποίο δεν λεκιάζει έντονα, εκτός από την κατάτμηση των κυττάρων, αποκαλείται ευχρωματίνη ενώ το χρωμοσωμικό υλικό διαφορετικής πυκνότητας από το κανονικό ή συνήθως μεγαλύτερο, στο οποίο η δραστηριότητα των γονιδίων μεταβολίζεται ή καταστέλλεται, γίνεται γνωστό ως ετεροχρωματίνη.
2. Η ευχροματίνη έχει χαλαρά συσκευασμένες περιοχές χρωματίνης που τους βοηθούν να εκτελούν διάφορα καθήκοντα, ενώ η ετεροχρωματίνη έχει σφραγισμένα σωματίδια που βοηθούν στην εκτέλεση διαφορετικών καθηκόντων.
3. Η ευχροματίνη έχει ελαφρύτερα χρώματα λόγω της χαλαρής συσκευασίας ενώ η ετεροχρωματίνη έχει πιο σκούρο χρώμα λόγω των πυκνά συσκευασμένων περιοχών χρωματίνης.
4. Ο πρωταρχικός στόχος που επιτελείται από την Heterochromatin είναι η προστασία της ακεραιότητας του γονιδίου στο χειρισμό ή στις διεργασίες όπως η ρύθμιση του γονιδίου. Ενώ η κύρια λειτουργία που εκτελείται από την Ευχροματίνη είναι η μεταγραφή του DNA στα προϊόντα mRNA.
5. Η ετεροχρωματίνη βοηθά στον προσδιορισμό του φύλου ενός ατόμου με τη βοήθεια των χρωμοσωμάτων Χ και Υ ενώ η Ευχροματίνη δεν έχει τέτοιο ρόλο.
6. Όλα τα μέρη είναι ελαφρώς περιτυλιγμένα μεταξύ τους και τελειώνουν την ταυτότητά τους κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης φάσης στην Ευχροματίνη ενώ όλα τα κομμάτια παραμένουν σφιχτά συσκευασμένα από την αρχή μέχρι το τέλος κατά τη διάρκεια της τελοφάσης και της ενδιάμεσης φάσης.
7. Η ευχροματίνη θεωρείται ανενεργή στη φάση της μεταγραφής, ενώ η ετεροχρωματίνη θεωρείται ως μεταγραφικά ενεργή.