Περιεχόμενο

• Περιεχόμενο: Διαφορά μεταξύ βιοαποικοδομήσιμων ουσιών και μη βιοαποικοδομήσιμων ουσιών
• Συγκριτικό διάγραμμα
• Τι είναι οι βιοαποικοδομήσιμες ουσίες;
• Τι είναι οι μη βιοαποικοδομήσιμες ουσίες;
• Βασικές διαφορές

Οι βιοαποικοδομήσιμες ουσίες είναι αυτές που έχουν την ικανότητα να διασπώνται και να αποσυντίθενται με τη δράση βακτηρίων, μυκήτων και άλλων ζωντανών οργανισμών. Μη βιοαποικοδομήσιμες ουσίες είναι τα υλικά που δεν έχουν τη δυνατότητα αποσύνθεσης στο έδαφος με τη δράση φυσικών παραγόντων όπως βακτήρια, μύκητες κλπ.

Περιεχόμενο: Διαφορά μεταξύ βιοαποικοδομήσιμων ουσιών και μη βιοαποικοδομήσιμων ουσιών

• Συγκριτικό διάγραμμα
• Τι είναι οι βιοαποικοδομήσιμες ουσίες;
• Τι είναι οι μη βιοαποικοδομήσιμες ουσίες;
• Βασικές διαφορές
• Εξήγηση βίντεο

Συγκριτικό διάγραμμα

Τι είναι οι βιοαποικοδομήσιμες ουσίες;

Οι βιοαποικοδομήσιμες ουσίες είναι εκείνες που έχουν την ικανότητα να διασπώνται και να αποσυντίθενται με τη δράση βακτηρίων, μυκήτων και άλλων ζωντανών οργανισμών. Προσαρμόζεται ώστε να διαχωρίζεται γρήγορα από τη δραστηριότητα των μικροοργανισμών. Οι βιοδιασπώμενες ουσίες συνδυάζουν απορρίμματα διατροφής, βαμβάκι, τρίχωμα, ξύλο, άνθρωπο και σπατάλη πλάσματος, τα οποία κατασκευάζουν αντικείμενα που εξετάζουν συμβατικά υλικά, όπως για παράδειγμα χαρτί και καθαριστικά φυτικά έλαια. Οι ερευνητές μπορούν να σκεφτούν βιοδιασπώμενες άλλες επιλογές σε μη βιοαποδομήσιμα αντικείμενα. Για παράδειγμα, όταν παρασκευάστηκαν οικογενειακά προϊόντα καθαρισμού και τέθηκε σε εκτεταμένη χρήση, ο αφρός άρχισε να σταματάει τις ροές και τις μονάδες επεξεργασίας λυμάτων. Ο αφρός προήλθε από την εγγύτητα ενός απρόβλεπτου φωσφορικού άλατος, τριπολυφωσφορικού νατρίου, μιας στερεώσεως στο καθαριστικό που ανταποκρίθηκε και απομακρύνθηκε από τις επιφάνειες των ενδυμάτων. Αυτά τα μεταβλητά φωσφορικά, στο σύνολό τους, που ονομάζονται επιφανειοδραστικές ουσίες για τις δραστηριότητές τους στις επιφάνειες των υλικών, δεν ήταν βιοαποικοδομήσιμα και φάνηκε, σε όλες τις περιπτώσεις, να βλάπτουν τα φυτά και τα ψάρια σε ροές. Οι παραγωγοί καθαρισμού αντέδρασαν στο ζήτημα με την αντικατάσταση φωσφορικών με πρωτεΐνες όπως η πρωτεάση και η αμυλάση, οι οποίες είναι βιοαποικοδομήσιμες. Πρακτικά, κάθε συνθετική ένωση και υλικά υποβάλλονται σε βιοαποικοδόμηση, το κλειδί είναι οι σχετικοί ρυθμοί τέτοιων διαδικασιών - λεπτά, ημέρες, χρόνια, αιώνες. Διάφορα στοιχεία καθορίζουν το ποσοστό υποβάθμισης των αρχικών μιγμάτων. Οι αξιοσημείωτες μεταβλητές περιλαμβάνουν το φως, το νερό και το οξυγόνο. Η θερμοκρασία είναι επιπλέον κρίσιμη, επειδή οι συνθετικές αποκρίσεις συνεχίζονται ακόμα πιο γρήγορα σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Η βιοδιαθεσιμότητά τους περιορίζει το ποσοστό διαφθοράς διαφόρων φυσικών μειγμάτων. Τα μίγματα πρέπει να απορρίπτονται στη ρύθμιση πριν τα ζωντανά όντα να τα βλάψουν.

Τι είναι οι μη βιοαποικοδομήσιμες ουσίες;

Μη βιοαποικοδομήσιμες ουσίες είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν τη δυνατότητα να αποσυντίθενται στο έδαφος με τη δράση φυσικών παραγόντων όπως είναι τα βακτήρια, οι μύκητες κλπ. Τα μη βιοαποικοδομήσιμα απόβλητα υλικών αποτελούν ζήτημα για την κοινωνία. Η απόρριψη εξαρτημάτων PC, μπαταριών, χρησιμοποιημένου λαδιού κινητήρα και θεραπευτικών προμηθειών περιέχουν όλα δηλητηριώδη χημικά. Η κοινωνία πρέπει να σχεδιάσει τεχνικές για να ενεργοποιήσει τη διαίρεση αυτών των υλικών έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπιστούν για επαναχρησιμοποίηση ή ασφαλή μεταφορά. Η επαναχρησιμοποίηση είναι μια διαδικασία που προστατεύει την κοινωνία από τους κινδύνους του τεράστιου όγκου των αποβλήτων. Ανακαλύψτε τα είδη των αποβλήτων θα ενισχύσει την αποτελεσματική συνεργασία στις ρυθμίσεις. Όταν κάτι είναι βιοδιασπώμενο, το έδαφος, ο αέρας ή η υγρασία τον καταστρέφουν με το στόχο να αποδειχθεί ότι είναι κομμάτι της γης. Οι μικροσκοπικοί οργανισμοί, τα παράσιτα και οι διαφορετικοί αποσυνθέτες διαχωρίζουν τις νεκρές μορφές ζωής σε μια διαγνωστική διαδικασία που προστατεύει το νεκρό υλικό από την κάλυψη του πλανήτη. Ενώ οι περισσότερες βιοαποικοδομήσιμες ουσίες αποτελούνται από ζώο ή φυτικό υλικό, οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν αντικείμενα που αποσυντίθενται, για παράδειγμα, δοχεία αυγών και χάρτινους σάκους. Εάν ένας οργανισμός παράγει βιοαποικοδομήσιμο πλαστικό, οι αποσυνθέτες διαχωρίζουν τα θεμελιώδη σωματίδια του πλαστικού μυαλού σε πιο απλά ανόργανα μίγματα. Ανόμοια με τις βιοαποικοδομήσιμες σκουπίδια, τα μη βιοαποδομήσιμα δεν μπορούν να φροντίσουν αποτελεσματικά. Μη βιοαποικοδομήσιμοι σπατάλες είναι τα άτομα που δεν μπορούν να αποσυντεθούν ή να αποσυντεθούν από φυσικούς χειριστές. Παραμένουν στη γη για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς διαφθορά. Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος που προκαλείται από αυτούς είναι εξίσου απαραίτητος. Μια αξιοσημείωτη περίπτωση είναι τα πλαστικά που αποτελούν συνήθως χρησιμοποιημένο υλικό σε κάθε τομέα. Για να δώσουν αυτά τα πλαστικά μια μόνιμη πρόσκρουση, χρησιμοποιούνται πλαστικά ενισχυμένης ποιότητας.

Βασικές διαφορές

1. Οι βιοαποικοδομήσιμες ουσίες είναι αυτές που έχουν την ικανότητα να διασπώνται και να αποσυντίθενται με τη δράση βακτηρίων, μυκήτων και άλλων ζωντανών οργανισμών. Από την άλλη πλευρά, οι μη βιοαποικοδομήσιμες ουσίες είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν τη δυνατότητα να αποσυντίθενται στο έδαφος με τη δράση φυσικών παραγόντων όπως βακτηρίδια, μύκητες κ.λπ.
2. Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες έχουν επίσης σημαντική επίδραση στις βιοδιασπώμενες ουσίες και αυτές περιλαμβάνουν το νερό, το οξυγόνο, τις υπεριώδεις ακτίνες, τον ήλιο, το φως του φεγγαριού και άλλα. Από την άλλη πλευρά, δεν έχουν μεγάλη επιρροή στις μη βιοδιασπώμενες ουσίες, καθώς δεν αποσυντίθενται γρήγορα.
3. Ορισμένα από τα πρωτότυπα παραδείγματα βιοαποικοδομήσιμων ουσιών περιλαμβάνουν φρούτα, λαχανικά, φλούδες, ζώα, νεκρά φυτά, αυγά, χαρτί, απορρίμματα κήπων κλπ. Από την άλλη πλευρά, μερικά από τα πρωταρχικά παραδείγματα μη βιοδιασπώμενων ουσιών είναι τα πλαστικά, τα μέταλλα, , τοξικές χημικές ουσίες, χρώματα, τροχούς κ.λπ.
4. Οι βιοαποικοδομήσιμες ουσίες αποσυντίθενται εύκολα και κατά συνέπεια γίνονται μέρος του εδάφους και στη συνέχεια συμβάλλουν στις διαδικασίες του κύκλου του άνθρακα και σε άλλα φυσικά φαινόμενα. Από την άλλη πλευρά, τα μη βιοαποικοδομήσιμα υλικά δεν διασπώνται σε μικρότερα κομμάτια, συνεπώς, παραμένουν ήδη και συνεπώς συμβάλλουν στα στερεά απόβλητα.
5. Το όριο ηλικίας για τη θραύση για βιοδιασπώμενες ουσίες κυμαίνεται από λίγες μέρες έως λίγους μήνες. Από την άλλη πλευρά, το όριο ηλικίας για μη βιοδιασπώμενα υλικά παραμένει μακρύ και μπορεί να επεκταθεί ακόμη και σε χιλιάδες χρόνια.

https://www.youtube.com/watch?v=f-fcY5v27r0