Περιεχόμενο

• Περιεχόμενο: Διαφορά μεταξύ εξωκρινών αδένων και ενδοκρινών αδένων
• Συγκριτικό διάγραμμα
• Ορισμός των εξωκρινών αδένων
• Ορισμός των ενδοκρινών αδένων
• Βασικές διαφορές

Ο αδένας πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο όταν πρόκειται να βγάλει τα πράγματα που το σώμα δεν απαιτεί. Πολλοί από αυτούς υπάρχουν μέσα στο ανθρώπινο σώμα, αλλά οι δύο κύριες κατηγορίες τους υπάρχουν ως εξής Exocrine αδένες και τους ενδοκρινείς αδένες.

Η κύρια διαφορά μεταξύ του Exocrine αδένων και των ενδοκρινών αδένων γίνεται εμφανής με μια απλή ματιά. Ο πρώτος τύπος αδένων γνωστός ως εκείνος που παράγει τις ουσίες και στη συνέχεια τους εκκρίνει με τη βοήθεια ενός αγωγού επάνω στην επιθηλιακή επιφάνεια. Δεύτεροι τύποι αδένων αναφέρονται σε εκείνους που παράγουν τα υλικά και στη συνέχεια τους εκκρίνουν έξω στην κυκλοφορία του αίματος αντί της επιθηλιακής επιφάνειας.

Περιεχόμενο: Διαφορά μεταξύ εξωκρινών αδένων και ενδοκρινών αδένων

• Συγκριτικό διάγραμμα
• Ορισμός των εξωκρινών αδένων
• Ορισμός των ενδοκρινών αδένων
• Βασικές διαφορές
• Εξήγηση βίντεο

Συγκριτικό διάγραμμα

Ορισμός των εξωκρινών αδένων

Αυτοί οι τύποι αδένων γίνονται γνωστοί ως αυτοί που παράγουν τις ουσίες και στη συνέχεια τους εκκρίνουν με τη βοήθεια ενός αγωγού πάνω στην επιθηλιακή επιφάνεια. Για να το εξηγήσω περισσότερο, κάθε φορά που κάτι που το σώμα δεν απαιτεί, θέλει να κινηθεί έξω. Διάφοροι τρόποι τέτοιων κινούμενων αντικειμένων υπάρχουν και περιλαμβάνουν τις κινήσεις του εντέρου και τον εμετό. Αλλά για να συμβεί η ενέργεια, υπάρχουν μερικές αδένες μέσα στο σώμα και η εξωκρινή είναι μία από αυτές.

Οι κύριοι τύποι αδένων που εμπίπτουν σε μια τέτοια κατηγορία περιλαμβάνουν τους ιδρωτοποιούς αδένες, τους μαστικούς αδένες, τους σμηγματογόνους αδένες, τους βλεννογόνους αδένες, τους σιελογόνους αδένες, τους κερατοειδείς αδένες μεταξύ άλλων. Αυτά τα μέρη έχουν δομή η οποία περιλαμβάνει ένα αδενικό τμήμα και ένα τμήμα αγωγού. η τελευταία μπορεί να είναι διακλαδισμένη ή να διαχωρίζεται, ενώ η πρώτη μπορεί να είναι σε μορφή σωλήνα ή σε μορφή acinar. Κάποιες περιπτώσεις, όπου η δομή είναι ένα μείγμα και των δύο, συμβαίνει, έτσι εξαρτάται από το άτομο και τα εσωτερικά όργανα τους.

Όταν θέλουμε να τα ταξινομήσουμε στη μέθοδο απέκκρισης, έχουμε τρεις κατηγορίες. Ο πρώτος, που ονομάζεται μεροκκρινική έκκριση κατά την οποία τα κύτταρα μετακινούν την ουσία, δεν χρειάζονται τη βοήθεια της διαδικασίας εξωκυττάρωσης. Ο δεύτερος αποκαλεί την αποκριτική έκκριση όπου το τμήμα που έχει την έκκριση απλώς κινείται έξω από το σώμα και πέφτει. Η τελική, ολογραφική έκκριση όπου ολόκληρο το κύτταρο πεθαίνει μόνο στο άκρο του υλικού που περιέχει. Υπάρχουν επίσης διάφοροι άλλοι τρόποι για τον ορισμό τους.

Ορισμός των ενδοκρινών αδένων

Αυτοί οι τύποι αδένων γίνονται γνωστοί ως αυτοί που παράγουν τις ουσίες και στη συνέχεια εκκρίνουν τους προς την κυκλοφορία του αίματος αντί της επιθηλιακής επιφάνειας.Παίζουν σημαντικό ρόλο σε πολλές δραστηριότητες που κρατούν το ανθρώπινο σώμα και παράγουν ορμόνες που φροντίζουν τον ανθρώπινο μεταβολισμό, την ανάπτυξη του σώματος, τη δύναμη και την ανάπτυξη των οστών, τις λειτουργίες του ιστού, τη μυϊκή δραστηριότητα, τις σεξουαλικές δραστηριότητες και ακόμη και τον ύπνο, τις αλλαγές της διάθεσης και την αναπαραγωγή.

Μερικά από τα κύρια είδη τέτοιων αδένων περιλαμβάνουν τους επινεφρίδιους αδένες, τους υποθαλάμους, τους παραθυρεοειδείς αδένες, τον θυρεοειδή αδένα, το πάγκρεας, τις ωοθήκες, τους όρχεις μεταξύ άλλων. Οι λειτουργίες ορισμένων από αυτές και ο τρόπος λειτουργίας τους μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση του όρου ακόμη περισσότερο. Όλοι τους συνδέονται με κάποιο άλλο τρόπο. Ο καθένας έχει διαφορετική δομή και τρόπο δράσης, αλλά πρέπει πάντα να ενεργεί μόνος του και ως συνδυασμός.

Ασθένειες συμβαίνουν επίσης λόγω ενδοκρινών αδένων, και αυτό συμβαίνει μόνο όταν είτε ανεπαρκής είτε υπερβολική ποσότητα προστίθεται στην κυκλοφορία του αίματος. Η παραγωγή ορμονών γίνεται πραγματική δραστηριότητα και αυτό οδηγεί στην εκτέλεση οποιωνδήποτε άλλων εργασιών που απαιτούν τη δημιουργία. Τα κύρια λάθη περιλαμβάνουν την παραδοτικότητα όπου οι ορμόνες αρχίζουν να φθείρονται αν δεν υπάρχει άλλος τύπος. Ο συνεργισμός συμβαίνει όταν δύο ή περισσότερες από αυτές έχουν το ίδιο αποτέλεσμα και υπερβολική δόση του σώματος. Ανταγωνισμός συμβαίνει κάθε φορά που ένας από αυτούς ενεργεί απέναντι από τον άλλο για να αμβλύνει το αποτέλεσμα του άλλου.

Βασικές διαφορές

1. Οι εξωκρινείς αδένες γίνονται γνωστοί ως αυτοί που παράγουν τις ουσίες και στη συνέχεια τους εκκρίνουν με τη βοήθεια ενός αγωγού πάνω στην επιθηλιακή επιφάνεια. Ενώ οι ενδοκρινικοί αδένες αναφέρονται ως αυτοί που παράγουν τα υλικά και στη συνέχεια εκκρίνουν τους προς την κυκλοφορία του αίματος αντί της επιθηλιακής επιφάνειας.
2. Οι εξωκρινείς αδένες βοηθούν να διασφαλιστεί ότι κάθε φορά που κάτι που το σώμα δεν απαιτεί και θέλει να μετακινηθεί, συμβαίνει φυσιολογικά. Από την άλλη πλευρά, οι ενδοκρινοί αδένες βοηθούν να διατηρηθεί το ανθρώπινο σώμα και να παράγονται ορμόνες που φροντίζουν τον ανθρώπινο μεταβολισμό.
3. Η φροντίδα της βραχυπρόθεσμης δραστηριότητας είναι αυτό που κάνουν οι εξωκρινείς αδένες, ενώ η φροντίδα των μακροχρόνιων διαδικασιών μέσα στο σώμα γίνεται εργασία των ενδοκρινών αδένων.
4. Ένας εξωκρινής αδένας παίζει τον κύριο ρόλο στην έκκριση και την απέκκριση ουσιών που καθίστανται υπερβολικές στον άνθρωπο, ενώ η κεντρική λειτουργία του ενδοκρινικού παραμένει η ανάπτυξη του σώματος, η δύναμη και η ανάπτυξη των οστών, τα χαρακτηριστικά του ιστού, η μυϊκή διαδικασία, ακόμη και τον ύπνο, την αλλαγή της διάθεσης και την αναπαραγωγή.
5. Ορισμένα από τα πρωτότυπα παραδείγματα των εξωκρινών αδένων περιλαμβάνουν τους ιδρωτοποιούς αδένες, τους μαστικούς αδένες, τους σμηγματογόνους αδένες, τους βλεννογόνους αδένες, τους σιελογόνους αδένες, τους αδένες μεταξύ άλλων. Μερικοί από τους κύριους τύπους ενδοκρινών αδένων περιλαμβάνουν τους επινεφρίδιους αδένες, τους υποθαλάμους, τους παραθυρεοειδείς αδένες, τον θυρεοειδή αδένα, το πάγκρεας, τις ωοθήκες, τους όρχεις μεταξύ άλλων.